نقرس بلغمی

نقرس بلغمی

نقرس بلغمی سفیدی رنگ و رو و قلت التهاب و قلت ورم است به جهت کثافت ماده و عدم حرارت دارای تخلخل.
و در این نوع، درد در عمق عضو می‌باشد زیرا که بلغم به واسطه غلظت و سنگینی به عمق نفوذ می‌کند و به ظاهر نمی‌آید علامت دیگر سود یافتن از مواد گرمیجات است وسایر علامت غلبه بلغم که از روی شکل روی پوست و رنگ و رو مشخص است.
و علاجش قی کردن است به جوشانده شِوِد و خوردن کندر و عسل فراوان و دیگری اسهال است بعد از نضج کامل و تهی اندفاع(دفع کامل) برای آنکه لطیف آن مستفرغ نگردد و غلیظ آن باقی بماند و نضج آن مشکل شود. بلکه بسا باشد که به صلابت و سختی کشد و باید به حب های ساخته شده از قسمت گوشت هندوانه ی ابوجهل و بوزیدان بلغم را اخراج کنند و به مفاصل اختصاص داشته باشد.
و گذاشتن ضمادهایی است که‌ بازدارنده و محلل باشند مانند اکلیل و بابونه، صبر، ختمی و لعاب شنبلیله و بذر کتان و امثال آنها از چیزهایی که همه ملین اند و هم محلل که خلط غلیظ را باقی نگذارد که در مفاصل سخت شود زیرا که ترس از سخت شدن در این نوع نقرس و چرب کردن است با روغن گرم مانند بادام تلخ.
مالیدن روغن بادام تلخ به سر و بدن زیرا که ملین ماده ی غلیظه و‌محلل آن است

منبع: قانونچه
گردآوری: یکی از حامیان احیای سلامت

کد مطلب: H96101202

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

برای برقراری امکان تعامل با شما کاربر محترم خواهشمند است شماره همراه خود را در فیلد مربوطه وارد نمایید.شماره موبایل شما در سایت منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا