نقرس بلغمی

نقرس بلغمی

نقرس بلغمی سفیدی رنگ و رو و قلت التهاب و قلت ورم است به جهت کثافت ماده و عدم حرارت دارای تخلخل.
و در این نوع، درد در عمق عضو می‌باشد زیرا که بلغم به واسطه غلظت و سنگینی به عمق نفوذ می‌کند و به ظاهر نمی‌آید علامت دیگر سود یافتن از مواد گرمیجات است وسایر علامت غلبه بلغم که از روی شکل روی پوست و رنگ و رو مشخص است.
و علاجش قی کردن است به جوشانده شِوِد و خوردن کندر و عسل فراوان و دیگری اسهال است بعد از نضج کامل و تهی اندفاع(دفع کامل) برای آنکه لطیف آن مستفرغ نگردد و غلیظ آن باقی بماند و نضج آن مشکل شود. بلکه بسا باشد که به صلابت و سختی کشد و باید به حب های ساخته شده از قسمت گوشت هندوانه ی ابوجهل و بوزیدان بلغم را اخراج کنند و به مفاصل اختصاص داشته باشد.
و گذاشتن ضمادهایی است که‌ بازدارنده و محلل باشند مانند اکلیل و بابونه، صبر، ختمی و لعاب شنبلیله و بذر کتان و امثال آنها از چیزهایی که همه ملین اند و هم محلل که خلط غلیظ را باقی نگذارد که در مفاصل سخت شود زیرا که ترس از سخت شدن در این نوع نقرس و چرب کردن است با روغن گرم مانند بادام تلخ.
مالیدن روغن بادام تلخ به سر و بدن زیرا که ملین ماده ی غلیظه و‌محلل آن است

کد مطلب: H96101202